Asla "asla" demeyeceksin arkadaş.

Blog olayı şimdiye kadar aklımın ucundan kıyısından geçmemişti.Ne zaman ki ders çalışmam icab etti,bir blog aşkıyla tutuştum bir an.Sonra dedim ki" kızım açıp da ne yazacaksın,kim senin saçma sapan takıntılarını,onunla bununla eğleşmeni okusun".Zira benim bir blogta paylaşacağım faydali bir yazı olacağını sanmam.Etim ne butum ne.Ay derim bugün böyle oldu,şu gün şöyle oldu komşular.Bir güldüm bir güldüm.Hayır benden başkası gülmezse "şimdi anlatınca komik olmadı,ama o zaman çok komikti" de diyemem.Her ucu boklu değnek.Ben ki her şeyden şikayet eden bir insanım,burayı da ne zaman açsam sürekli bir şeylerden yakınacağım.Bunu kaldırabilecek vatandaşları başımın üstüne beklerim.


Gerçekten çok enteresan bir olaymış.Şu an bir ilgincime gitti.Genç yaşımda bu blogun sorumluluğunu kaldıramayabilirim.Zaten " yeaaa ben bunu iki haftaya kapatırım yeaaa" diye diye açtım.Sonunu merakla bekliyorum.Ayrıca bu yazının da sonunu getiremedim.Zaten ilkokulda da kompozisyonların sonunu getiremezdim.Bazı şeyler hiç değişmiyor.Ay bağlayamadım,aaay!